Haakprojectje nummer 2

Nadat ik verschillende technieken geoefend heb, ben ik na het mislukte uiltje begonnen om een konijn te haken.
Daarvoor moest ik eerst de magische ring onder de knie krijgen. Na vele pogingen oefenen met behulp van het basisboek haken van Christel Krukkert is het me gelukt.
Deze magische ring is belangrijk om een mooi rond begin van je knuffel te krijgen.
Daarna was het de kunst om stap voor stap het patroon te volgen en tellen...... Jeetje wat ben ik dan een zeef zeg. Hoe vaak ben ik wel niet opnieuw begonnen omdat ik de tel was kwijt geraakt.
Zat ik weer te vloeken op de bank en Ard blijft maar zeggen "ik dacht dat je het ontspannend vond... " JA SCHAT!
Maar aan het vele vloeken komt een eind als ik steeds opschrijf bij welke toer ik gebleven ben en als ik 32 vasten moet haken niet tot 32 tellen, maar 4 x 8 tellen....
Zat ik daar op de bank 3.1,3.2, 3.3 .......... Niets of niemand mocht mij storen, want dan raakte ik de tel weer kwijt.
Gelukkig wordt het steeds makkelijker en het lijfje van het konijn begint vorm te krijgen.

Maar toen.... Vasten meerderen was simpel, maar vasten minderen was weer een nieuwe techniek. Het figuurtje moet uiteindelijk weer smaller worden, want zo'n dikke nek ziet er natuurlijk ook niet uit!
En toen begon het gevloek dus weer...... Ik had de eerste en beste haaknaald gekocht die ik in een winkel zag en me hier helemaal niet in verdiept. Ik had totaal geen grip op dat ding en kreeg kramp in mijn vingers van het gespannen vast houden (ja het was nog steeds ontspannend) Als je vasten moet minderen dan moet je strak haken, anders krijg je allemaal gaten in in het lijfje waardoor je de vulling van de knuffel kan zien.
Met complete concentratie lukt het me uiteindelijk om het lijfje af te krijgen en toen moesten nog de armpjes, beentjes en oren gehaakt horen. Dit ging me goed af totdat het weer lastiger werd als het haakwerkje heel smal wordt. Wat een gefriemel, maar dit had ik gelukkig snel onder de knie. Het voordeel hiervan was dat als het mislukte, je niet een heel groot werk uit elkaar hoeft te trekken en zo weer begonnen bent.

Nu hoefde ik alleen nog maar de losse onderdelen naar het lijfje vast te maken. De afwerking was niet geweldig, maar het zat allemaal aan elkaar. Oefening baart kunst en we blijven proberen!
Hieronder zie je het resultaat van mijn tweede projectje die inmiddels bij mijn lieve nichtje Bo op haar kamertje staat. (gelukkig kan zij nog niet oordelen over de details)

Voor het patroon moet ik verwijzen naar het boek "basisboek haken"van Christel Krukkert.

Ik wil leren haken!

Ik roep al een hele tijd dat ik graag wil leren haken. Iedere keer dat ik het opper, krijg ik commentaar van Ard. Haken is oubollig, haken is voor oma's, ik vindt haken echt niet sexy en ga zo maar door.
Toch ben ik op internet gaan zoeken naar cursussen en vond een haakworkshop in Oosterhout.
Ik een paar vriendinnen opgetrommeld om mee te gaan naar deze workshop en toen .......... was ik ziek!
De plannen verdwenen weer in de ijskast totdat ons mam een knuffeltje gehaakt had voor mijn nichtje die in november verwacht ging worden.

Ik ging op internet op zoek naar patronen, maar snapte er helemaal niks van. Ik zag allemaal begrippen voorbij komen zoals vasten haken, losse haken, stokjes haken een magische cirkel haken en ga zo maar door.......
Toen ben ik naar ons mam gegaan en gevraagd of zij mij de basis wilde uitleggen. Ons mam kan goed haken, maar het daadwerkelijk uitleggen was toch wat lastiger.
Het ging al fout met de opzetlus op de haaknaald zetten. Tientallen keren deed ze het voor, maar het lukt mij niet! Ons pap riep al dat is niks voor jou! Ik wilde het niet zo snel opgeven en ging door met oefenen. Het probleem met ons mam was dat ze het iedere keer weer overnam, maar de lus zo snel op de haaknaald zette, zodat ik het niet kon zien. Zo doe je dat "gewoon"zei ze steeds.

Toen ik de opzetlus (eindelijk) door had ging ze door met een ketting van lossen uit te leggen. En hup daar ging ze weer als een mallemoer zit haken en ik snapte er weer niks van. Nogmaals riep ons pap "hou er maar mee op", maar ik wilde niet opgeven.
Ik ben op YouTube filmpjes gaan zoeken en heb deze stap voor stap gevolgd en toen had ik het in één keer door! Ik heb daarnaast ook nog een boek besteld waar de basis goed in staat uitgelegd en ben naar de winkel gegaan om wat bollen wol en een haaknaald te kopen.

En toen....... ja toen was ik bevangen door het haakvirus! Op Pinterest ben ik gaan zoeken naar vele ideeën en ben maar begonnen met een uiltje te haken.
Eerst even uitpluizen hoe je een patroon moet lezen en stap voor stap volgen en ja dan gaat het weleens fout. Nu het komt het mooie van haken! Als het fout gaat, maakt het niet uit, want je trekt het gewoon weer los en je begint weer opnieuw!
Het resultaat van mijn eerste haakprojectje? Hij ziet er niet uit zoals het plaatje van het patroon, maar de eerste stap in het haken is gemaakt.