Daarvoor moest ik eerst de magische ring onder de knie krijgen. Na vele pogingen oefenen met behulp van het basisboek haken van Christel Krukkert is het me gelukt.
Deze magische ring is belangrijk om een mooi rond begin van je knuffel te krijgen.
Daarna was het de kunst om stap voor stap het patroon te volgen en tellen...... Jeetje wat ben ik dan een zeef zeg. Hoe vaak ben ik wel niet opnieuw begonnen omdat ik de tel was kwijt geraakt.
Zat ik weer te vloeken op de bank en Ard blijft maar zeggen "ik dacht dat je het ontspannend vond... " JA SCHAT!
Maar aan het vele vloeken komt een eind als ik steeds opschrijf bij welke toer ik gebleven ben en als ik 32 vasten moet haken niet tot 32 tellen, maar 4 x 8 tellen....
Zat ik daar op de bank 3.1,3.2, 3.3 .......... Niets of niemand mocht mij storen, want dan raakte ik de tel weer kwijt.
Gelukkig wordt het steeds makkelijker en het lijfje van het konijn begint vorm te krijgen.
Maar toen.... Vasten meerderen was simpel, maar vasten minderen was weer een nieuwe techniek. Het figuurtje moet uiteindelijk weer smaller worden, want zo'n dikke nek ziet er natuurlijk ook niet uit!
En toen begon het gevloek dus weer...... Ik had de eerste en beste haaknaald gekocht die ik in een winkel zag en me hier helemaal niet in verdiept. Ik had totaal geen grip op dat ding en kreeg kramp in mijn vingers van het gespannen vast houden (ja het was nog steeds ontspannend) Als je vasten moet minderen dan moet je strak haken, anders krijg je allemaal gaten in in het lijfje waardoor je de vulling van de knuffel kan zien.
Met complete concentratie lukt het me uiteindelijk om het lijfje af te krijgen en toen moesten nog de armpjes, beentjes en oren gehaakt horen. Dit ging me goed af totdat het weer lastiger werd als het haakwerkje heel smal wordt. Wat een gefriemel, maar dit had ik gelukkig snel onder de knie. Het voordeel hiervan was dat als het mislukte, je niet een heel groot werk uit elkaar hoeft te trekken en zo weer begonnen bent.
Nu hoefde ik alleen nog maar de losse onderdelen naar het lijfje vast te maken. De afwerking was niet geweldig, maar het zat allemaal aan elkaar. Oefening baart kunst en we blijven proberen!
Hieronder zie je het resultaat van mijn tweede projectje die inmiddels bij mijn lieve nichtje Bo op haar kamertje staat. (gelukkig kan zij nog niet oordelen over de details)
Voor het patroon moet ik verwijzen naar het boek "basisboek haken"van Christel Krukkert.
Wat een leuk idee schat! Leest lekker weg... ik hoor Ard het zo tegen je zeggen haha. En wat een vooruitgang al, het konijn tegenover het uiltje ;-) Veel succes! Liefs x
BeantwoordenVerwijderen